LECZENIE UZALEŻNIENIA OD HAZARDU

Uzależnienie od hazardu jest jednym z uzależnień behawioralnych, które polega na przymusie gry i utracie kontroli nad graniem. Osoba podporządkowuje swoje życie graniu i robi w nim w efekcie wszystko aby móc podejmować aktywności związaną z grami i aby ponownie poczuć dreszczyk emocji.

 

Uzależnienie kształtuje się na wskutek bardzo częstego, powtarzającego się regulowania napięcia emocjonalnego za pomocą grania. Napięcie, które towarzyszy człowiekowi w prozie życia, ustępuje pod wpływem czynności, jaką jest granie. W mózgu, a konkretnie w „ośrodku nagrody”, wytwarzają się w nadmiarze hormony szczęścia powodujące stany zbliżone do odurzenia substancjami psychoaktywnymi. Grający oddala się tym samym od tzw. codziennych problemów, które najczęściej go przerastają, ulegając stanowi przyjemności i euforii lub napięcia wywoływanego przez wysoki poziom adrenaliny.

 

Dowiedz się więcej o programie terapii

Coraz więcej czasu pochłania gra a tym samym zaniedbywane zostają obowiązki życiowe i role społeczne. Problemy zaczynają się piętrzyć. Trzeba szukać coraz to nowych źródeł pozyskiwania pieniędzy na grę. Wypłata już nie wystarcza. Zaczynają się małe pożyczki od znajomych i rodziny a potem kredyty, najczęściej wysoko oprocentowane. Desperacja staje się przytłaczająca a to jeszcze bardziej pcha hazardzistę w system uwalniania się od tych trudnych, często nie do zniesienia emocji. Choroba pogłębia się i w swoich skutkach, w tym w zachowaniu chorego, jego „zmianie osobowości”, niczym nie różni się od alkoholizmu czy narkomanii.

 

Jeśli potrzebujesz wsparcia w walce z nałogiem, zadzwoń do nas: 535 434 202; 535 434 204

Jakie są objawy uzależnienia od hazardu ?
 

Objawy uzależnienia od hazardu mają charakter behawioralny, obserwowalny. Wówczas występują uporczywe i nawracające nie przystosowawcze zachowania hazardowe pod postacią, co najmniej pięciu (lub więcej) z następujących:

  • koncentracja myśli wokół hazardu (np. myślenie i odtwarzanie doświadczeń związanych z graniem, próby odzyskania utraconych pieniędzy, przygotowywanie się do kolejnej gry lub organizacja pieniędzy na grę, opracowywanie sposobów i strategii gry);
  • zwiększanie nakładów finansowych na grę w celu odczucia odpowiedniej stymulacji i przyjemności;
  • próby kontroli zachowania oraz próby zachowanie abstynencji;
  • symptomy zaprzestania gry (drażliwość, zdenerwowanie, poirytowanie wynikające z nie grania lub próby zaprzestania gry, podenerwowanie);
  • hazard jako forma sposób unikania problemów, ucieczka przed życiem w realnym świecie lub sposób poprawienia obniżonego nastroju (np. uczucia lęku, depresji, winy, bezradności, rozżalenia);
  • przyczyną powrotu do gry jest chęć odzyskania przegranych pieniędzy;
  • hazardzista ukrywa poziom zaangażowania w grę za pomocą kłamstwa wobec najbliższych, terapeuty, lub innych osób;
  • popełnianie przestępstw, w celu pozyskania środków finansowych na kontynuacje gry;
  • utrata bliskich kontaktów z ludźmi lub wyrzucenie z pracy lub degradacja pełnionego stanowiska, jak również strat możliwość zdobycia wykształcenia lub postępu kariery zawodowej z powodu aktywności związanej z hazardem;
  • odczuwanie współzależność od osób pożyczających hazardziście pieniędzy wynikającej z trudnej sytuacji ekonomicznej wywołanej hazardem.

 

Podczas procesu leczenia pacjent korzysta z:

  • terapii indywidualnej,
  • terapii grupowej,
  • zajęć psychoedukacyjnych,
  • zajęć warsztatowych/treningowych,
  • terapii zajęciowej,
  • konsultacji z psychiatrą (o ile są ku temu wskazania),
  • konsultacji z psychologiem,
  • badań ambulatoryjnych (zgodnie z potrzebą).

 

W przypadku pojawienia się wątpliwości lub dodatkowych pytań, zachęcamy do kontaktu (przez całą dobę): 535 434 202 lub 535 434 204.

Specjalizujemy się w takich dziedzinach, jak leczenie hazardu oraz alkoholizmu. Prowadzimy również terapię uzależnień od substancji psychoaktywnych.

Warto wiedzieć


Kto jest narażony na uzależnienie od hazardu?

 

Jak podkreśliliśmy wcześniej, uzależnienie od hazardu ma charakter behawioralny. Doprowadza do niemal zupełnie utraty decyzyjności związanej z podejmowanym podczas gry ryzykiem. Zaburzenie doprowadza do utraty kontroli nad własnym życiem i może skutkować negatywnymi konsekwencjami w obszarze zdrowia fizycznego oraz psychicznego, a także doprowadzać do poważnych problemów w życiu prywatnym i społecznym, stąd też wymaga specjalistycznego leczenia.

 

Statystyki pokazują, że problemy z hazardem może mieć około 3% społeczeństwa. Są to zarówno ludzie, którym nie powiodło się w życiu, szukający wyjścia z problemów za pomocą gier, ale także i tacy, którzy zdobyli już dużą wygraną i licząc na kolejną, zatracają się w hazardzie. Tak naprawdę każda osoba jest narażona na uzależnienie – w grupie ryzyka znajdują się jednak około 30-letni samotni mężczyźni, mieszkańcy większych miast. Nieco rzadziej nałóg dotyka samotnych kobiet w średnim wieku.

 

Wpływ na uzależnienie mają również:

  • czynniki behawioralne (środowisko, w jakim się wychowujemy lub żyjemy na co dzień),
  • czynniki emocjonalne (depresja, stres, zaburzenia lękowe),
  • czynniki biologiczne (in. impulsywne, związane z innymi nałogami).

 

Fazy rozwoju uzależnienia od hazardu

 

W trakcie trwania uzależnienia od hazardu osoba grająca przechodzi przez cztery fazy. Nie mają one ustalonych norm czasowych, długość każdej z wyszczególnionych faz jest zależna od indywidualnych cech osobowości i predyspozycji jednostki. U każdej uzależnionej osoby mogą ale nie muszą przebiegać w podobny sposób.

 

  1. Faza zwycięstw - wówczas występuje okazjonalne granie, również pojawiają się marzenia o wielkich wygranych. Pojawienie się istotniej wygranej istotnie wpływa na silne pobudzenie oraz wzrost częstotliwości gry, jak również zwiększenie nakładów finansowych na podejmowanie tego rodzaju aktywności. Występuje wiara, że zawsze będzie się jedynie wygrywać a kiedy osiągnie się taką wygnaną występuje silna potrzeba powtórzenia jej. Kiedy nastąpi przegrana gracz dąży do odzyskania pieniędzy.
  2. Faza strat - gracz stawia coraz wyższe stawki co w konsekwencji powoduje coraz wyższe straty finansowe, pojawiają się wówczas wysokie pożyczki i ciągłe próby odgrywania się w celu odzyskania utraconych środków finansowych. Hazardzista gra kosztem pracy, rodziny, czasu wolnego. Pojawiają się coraz częstsze kłamstwa, lecz pomimo tego grający wciąż wierzy, w „wielką wygraną”.
  3. Faza desperacji - następuje izolacja od rodziny i przyjaciół, utrata pracy, narastające zadłużenie oraz coraz większy nacisk wierzycieli. Trudności finansowe skłaniają do popełniania przestępstw. Taka sytuacja prowadzi do psychicznego wyczerpania, coraz częściej pojawiają się wyrzuty sumienia, odczuwane jest poczucie winny, załamanie psychiczne, depresja, bezradność, pojawiają się próby samobójcze.
  4. Faza utraty nadziei – wówczas następuje kumulacja destrukcji w każdej sferze życia. Wówczas występują już tylko cztery możliwości:
  • popełnienie samobójstwa lub zabójstwo ręki wierzycieli,
  • zgłoszenie się na terapię i podjęcie leczenia,
  • uzależnienie od substancji psychoaktywnych,
  • trafienie do szpitala lub więzienia.

 

Najpopularniejsze gry hazardowe:

  • zakłady bukmacherskie,
  • automaty do gier,
  • e-hazard,
  • zdrapki,
  • konkursy sms-owe,
  • totolotek,
  • kasyno.

 

Objawy i skutki nałogu hazardowego

 

Wbrew pozorom uzależnienie postępuje bardzo szybko. Trudno tak naprawdę określić moment, w którym zwykła gra w jednorękiego bandytę czy w pokera stała się nałogiem i wymaga leczenia. W związku z tym już podczas pojawienia się pierwszych niepokojących objawów warto rozpocząć leczenie uzależnienia od hazardu.

 

Początkowa, zwykła chęć rozrywki i „odegrania” się, np. za utraconą gotówkę przeradza się w prawdziwą obsesję. Osoba wymagająca leczenia ma coraz większą trudność w zaprzestaniu swoich działań i podjęciu decyzji o przerwaniu gry. Ze zwykłej rozrywki hazard przemienia się w ciągłą walkę o wygraną, co stopniowo doprowadza do izolacji.

 

Takie zachowanie skutkuje tym, że chory odcina się od bliskich i rodziny, poświęca swój czas na pobyt w miejscach, które umożliwiają mu uprawianie hazardu, a także zaczyna zaciągać długi, które trudno mu spłacić. Pojawiają się problemy zdrowotne, takie jak bezsenność, uczucie ciągłego stresu, problemy z żołądkiem, bóle głowy oraz w okolicy klatki piersiowej, napięcie mięśni czy brak koncentracji. Niepokojącym sygnałem wymagającym leczenia jest pogłębiająca się depresja, która może doprowadzić do podjęcia próby samobójczej.